ประวัติความเป็นมา คือพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 แห่งอาณจักรเขมรโบราณ ได้โปรดฯ ให้สร้าง อโรคยาศาลา หรือเรียกว่าสถานพยาบาล
ได้ถูกสร้างขึ้นเป็นจำนวนมากขึ้นทั่วแคว้น
เพราะถือว่าเป็นพระราชกรณียกิจสำคัญของพระองค์
ในฐานะที่ประองค์เปรียบเสมือนเป็นพระโพธิ์สัตว์
ที่จะต้องบำบัดทุกข์บำรุงสุขให้แก่ประชาชน จารึกที่พบส่วนมากในอโรคยศาลา
มักกล่าวไว้ว่าพระองศ์โปรดฯมีการประดิษฐานพระไภษัชยคุรุไวฑูรยะ
และพระสาวกอีกสององค์ คือ พระศรีสูรยฯ และ พระศรีจันทรฯ
ที่มา http://oknation.nationtv.tv/blog/nn1234/2011/03/20/entry-1
อโรคยา
แปลว่าที่ปลอดโรค หรือเหมือนสุขศาลาในอดีต ที่มีความหมายว่า
โรงพยาบาลที่รักษาโรคภัยไข้เจ็บของคนในสมัยของพระเจ้าชัยวรมันที่เจ็ด แห่งราชวงศ์หิธรปะ
ซึ่งปรากฏอยู่ทั่วพระราชอาณาจักรของพระองค์ โดยมีทั้งหมด 102 แห่งทั่วอาณาจักร ทุกๆที่ให้มีระยะห่างกันชั่วเดินทางได้ภายในหนึ่งวัน
หรือประมาณ 12-15 กิโลเมตร
ลักษณะเด่น
คือเป็นโครงสร้างที่สร้างด้วยศิลาแลงเป็นหลัก
แม้จะมีขนาดของอโรคยาสาลาที่แตกต่างกัน แต่มีแผนผังและองค์ประกอบทางสถาปัตยกรรมที่เหมือนกันคือ
ปรางค์ประธาน กำแพงแก้ว ซุ้มโคปุระ
บรรณาลัย และบารายขนาดเล็ก
ที่มา http://isan.tiewrussia.com/khom/arokaya/
อ้างอิง
- สุริยวุฒิ สุขสวัสดิ์(ม.ร.ว.),ปราสาทพนมรุ้ง,พิมพ์ครั้งที่
๔, สำนักพิมพ์มติชน, กรุงเทพฯ, ๒๕๓๙
- ทรงสมัย สุทธิธรรม.(2560).อโรคยาศาลา.(ออนไลน์).แหล่งที่มา http://isan.tiewrussia.com/khom/arokaya/.13 ตุลาคม.2560.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น